Oh, wat een gedoe! OP de gemeenteschool in Zele waren beren gesignaleerd!
Samen met de kinderen van het eerste leerjaar C, ging ik op berenjacht! En dat was spannend!
We vertrokken in ons huisje en bereidden ons voor op de gevaarlijke tocht. Met het nodige geroezemoes vertrokken we richting bos. En daar begon ons avontuur al! Heel hoog gras, een diepe rivier, slijmerige modder... We konden er niet over, we konden er niet onder, we moesten er DWARS DOORHEEN...!
Na een lange tocht zagen we voor ons een reusachtige grot... Ik was al een beetje bang en kon de kinderen gelukkige tot stilte brengen... We gingen de grot binnen en O JEE WAT ZAG IK DAAR? 2 kleine oogjes, 2 harige oortjes, een blinkende neus... EEN BEER!
De juf begon te gillen en rende bang weg!
En wees maar zeker, alle kinderen volgden haar naar hun veilige huisje!
Deze tocht was een hele ervaring! In het begin was er heel wat geroezemoes, maar ik slaagde erin de kinderen mee te krijgen in het verhaal... Ook ikzelf verlegde mijn grenzen en leefde me volledig in! Op het einde van de tocht beleefde ik dan ook een hoogtepunt. Toen ik begon te gillen en wegrende, deden ALLE kinderen mee! Ik voelde me geslaagd als begeleider van het spel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten