Ga je mee...?

Met z'n allen trokken we vandaag naar Brussel, naar het ABC!

De studenten die hun bachelorproef hierrond maken, verwelkomden ons en lieten ons kennis maken met de werking van het ABC. 
We kregen een heleboel prikkels, die ons veel ideeën gaven voor in de klas. 


We leerden (nogmaals) dat muzische vorming niet enkel tijdens de lessen muzische vorming aan bod hoeft te komen. We moeten proberen steeds zoveel mogelijk prikkels te geven aan de kinderen en zoveel mogelijk geïntegreerd te werken. 


Alweer een mooie visie die werd opgefrist zodat we het zeker niet zullen vergeten! 

Een vijver diep...

Vandaag hadden we de voorlaatste muzosessie. Niemand had echt veel zin, ook al was Dworp een mooie herinnering. Iedereen was waarschijnlijk nog een beetje moe en nog niet echt teruggekeerd naar de realiteit... Een harde klap dus ;) 


Maar... We moesten er dus wel staan (of zitten)... En kregen volgende opdracht: 
Ga in muzische handleidingen op zoek naar activiteiten. Pas deze activiteiten aan, zodat ze een bijna perfecte activiteit worden. Typ jouw nieuwe activiteit uit en plaats ze, bij de juiste graad en onder het meest passende doel, op de wiki. 


De wiki? Wat een plan!
Iedereen herwerkte vandaag een aantal activiteiten (in groep). De activiteiten werden gebundeld en op een website geplaatst. Deze website zal ook de komende jaren door de derdejaarsstudenten aangevuld worden. Uiteindelijk krijgt iedereen zo een uitgebreid gamma met bijna perfecte activiteiten, geordend per graad en per doel. Zeer bruikbaar dus voor onze latere onderwijspraktijk! 


En dat is nog niet alles... 
Tegelijkertijd maakten we ook kennis met verschillende muzohandleidingen. Zo zijn we weer een ervaring rijker, want eerlijk gezegd, we bekijken ze niet zo vaak uit tijdsgebrek. Toch staan er dikwijls leuke dingen in. Bij deze hebben we een beetje kunnen snuffelen en ontdekken! 

MuzoBad

Met z'n allen naar Dworp

Uitje met de klas

Zo'n leute zo'n pret

Overdag, maar ook een beetje 's nachts

Bij de lectoren, vreemden of onder elkaar

Altijd maar werken, een muzisch gebaar

De tijd vloog voorbij,

echt waar! 

Vorige week trokken met het hele derde jaar naar Dworp. Deze locatie was voor ons niet onbekend, tijdens het eerste jaar van de opleiding kregen we ook al een muzobad op deze leuke plaats. 

Dag 1

Niet veel na onze aankomst werden we verwacht in zaal De Put. Hier zou Theater Tieret een voorstelling geven: Barbie-Rama. 

Het decor was vrij eenvoudig: een soort bloemen waarin papiertjes zaten, een kast met doosjes waaraan Barbiepoppen vastzaten en een soort wand. 

Het toneel werd gespeeld door 1 acteur. In tegenstelling tot andere tonelen die ik al zag en door 1 acteur gespeeld werden, vond ik dit echt geslaagd. De acteur was eigenlijk een sprookjessprokkelaar die verschillende sprookjes op een grappige, originele manier vertelde. Ik vond het leuk dat de sprookjes allemaal een soortgelijke opbouw hadden, gemeenschappelijke kenmerken. Dit gaf ook structuur. 

Ik vond het toneel zeer leuk maar kon weinig inspiratie opdoen voor in de klas. Wel haalden we een aantal ideeën uit het toneel voor de opdracht die eraan verbonden werd. 

Na deze voorstelling volgden we een workshop rond het werken met bekpoppen. Deze workshop was niet zo interessant en leerrijk. Dat komt omdat we hier reeds een sessie rond kregen. We leerden opnieuw de basis en dat was dus herhaling. 

Het was wel leuk dat we nu een 'toneeltje' mochten maken met de poppen. Zo kon je eens oefenen hoe het is om écht met de poppen te spelen. Toch voelde ik mij een beetje geremd omdat het toneeltje werd opgevoerd voor de andere studenten. Tijdens mijn stage zou ik minder verlegen zijn. 

Als avondactiviteit bekeken we opnieuw een voorstelling. Deze vond ik nogal raar. Ik kon geen rode draad vinden en vroeg me af wat de bedoeling was. Er werd ook zeer weinig gepraat tijdens de voorstelling en dat vind ik meestal niet zo leuk. Er wordt op dat moment te veel aan de interpretatie overgelaten en dat stoort mij. 

Wel heb ik uit deze voorstelling een aantal ideeën opgedaan die bruikbaar zijn voor de lagere school. Zo vond ik het zeer leuk dat we naar voor moesten gaan om een masker te maken door papier te plooien en te scheuren. Nadien moesten we dansen op muziek met dit zelfgemaakte masker. 

Wat ook zeer knap was en me echt verbaasde was de acteur die 2 dansende mensen speelde, door met zijn voeten de benen van de man te spelen en met zijn armen de benen van een vrouw.

Dag 2

Deze dag stond volledig in het teken van het voorbereiden van workshops. Donderdag zou er immers een grote groep kinderen naar het domein komen. Die groep zouden wij muzisch moeten onderdompelen. 

De samenwerking tussen onze groep studenten verliep zeer vlot. We zaten allemaal op dezelfde golflengte en alles was vrij snel beslist. Iedereen werkte verder aan een aantal deeltaken en we maakten een goede voorbereiding om de kinderen de volgende dag goed te ontvangen!

Na het voorbereiden was het tijd om stoom af te blazen. We werden door de lectoren uitgedaagd een spel te spelen. Bij dit spel moesten we op zoek gaan naar de lectoren. Daar moesten we een muzische opdracht doen. Door het doen van de opdracht konden we ook ingrediënten verzamelen. De rode draad doorheen het spel bestond uit het vormen van een 'levend monster'. Dit konden we doen door van elke opdracht een geluid of beweging 'mee te nemen'. 

Het spel was leuk om te doen en inspirerend om ook met lagere schoolkinderen te spelen. 

's Avonds werden alle studenten in groepjes verdeeld en tegen elkaar opgezet in een grote mukwizo. Er waren vragen die met elk muzisch domein te maken hebben en ook opdrachten rond de zintuigen. De kwis was grappig, leerrijk en zeker en vast ontspannend (of was het soms net superspannend omdat iedereen wilde winnen?). 

Dag 3

Dit was de dag waarop het domein ingenomen werd door een hele hoop enthousiaste kinderen. De hele dag stond in het teken van hen en een muzobad. 

De dag was vermoeiend maar ook leerrijk. De ideeën die wij hadden konden we meteen in de praktijk uitproberen. 

Alles verliep vlot en de kinderen werkten goed mee. Ook de studenten deden hun best alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Hier en daar waren er zaken die minder goed liepen, maar oefening baart kunst. 

Je zag de kinderen (en de studenten) genieten, en dat is uiteindelijk waar we het voor doen! 

Wanneer de kinderen terug naar huis gingen, kregen we nog een soort vorming van de lectoren. Ikzelf deed de workshop vertellen. Ik leerde hier zelf weinig uit, de theorie die werd verteld was immers ook herhaling. Maar ik haalde wel veel leuke ideeën uit de workshop die ik kan toepassen in mijn eigen klaspraktijk. 

's Avonds was het natuurlijk hét moment: galabal! Iedereen trok zijn mooiste kleren en verplaatste zich naar zaal De Put. Daar werden we opgewacht voor de uitreiking van de awards voor de beste kortfilm. 
Een grappige avond, een leuk concept! Met als kers op de taart natuurlijk het vieren van het pensioen van mevrouw Ivens. 
Een mooie afsluiter van een geslaagd verblijf in Dworp! 

Dag 4
Iedereen was een beetje moe maar we vonden wel nog ruimte om te evalueren en nog een workshop te volgen. Ik volgde de workshop beeld en deed ook hier opnieuw ideeën op voor mijn latere klaspraktijk. Ook verlegde ik mijn eigen grenzen: we moesten onze hand tekenen, iets wat ik niet zo goed kan. toch was ik fier op mijn resultaat! 




Deze muzostage bood me heel wat inspiratie voor mijn klaspraktijk. Het was duidelijk dat de lectoren ons een laatste 'vorming' wilden geen, zoveel mogelijk ideeën en zoveel mogelijk zin om later goede muzolessen te geven. 

Geheimen

ik heb een geheim

wil je weten wat het is

je mag drie keer raden

... mis ... mis ... mis

het geheim zit een doosje 

en het doosje dat zit dicht

niemand kan het open maken

je raadt het altijd mis

ik heb een geheim 

en ik weet zelf niet wat het is

Twist is een jongen die geheimen verzamelt. Hij rooft ze van iedereen. Op een dag ontdekt hij een geheim van zijn moeder, maar dat geheim is niet makkelijk om te dragen... 

Het toneel is een productie van KOPERGIETERY & NIE en werd opgevoerd in de Kopergietery in Gent. 

De zaal bestaat uit bakstenen muren en bankjes die oplopen. 

Vier acteurs speelden het toneel: Dagfinn Tutteren (Twist), Nele Van den Broeck (Twist's moeder), Helder Deploige (Twist's vader en Duifman, een vriend van Twist) en Lenka Rozenhalova (een vriendin).

Het toneel was bedoeld voor kinderen vanaf 4 jaar maar achteraf gezien vond ik het vrij moeilijk. De acteurs namen soms de rol van zichzelf aan en bespraken dan wat er zou kunnen gebeuren. Dit was in het begin verwarrend en zeker voor jonge kinderen zou dit moeilijk kunnen zijn. 

Ook het thema lijkt mij moeilijk voor jonge kinderen. De jongen onderschept immers een brief van het ziekenhuis. Deze brief is voor zijn moeder bestemd. Twist denkt dat zijn moeder zal sterven en daarom houdt hij de brief bij. 
Als laatste werd ook niet alleen Nederlands gesproken maar ook Pools en Engels. Dit zorgde voor een barrière. Het was niet steeds noodzakelijk te begrijpen wat gezegd werd, maar het gaf wel een meerwaarde voor het begrijpen van het toneel. 

De acteurs konden wel heel goed acteren. Ze leefden zich enorm in in hun rol. Vooral Helder Deploige en Nele Van den Broeck schitterden in hun rol. Bij het dansen en zingen (want ook dat kwam vaak voor in het toneel) lieten ze zich helemaal gaan. Ze maakten grote bewegen en gebruikten een zeer duidelijke, uitgesproken mimiek. 

Het decor was zeer eenvoudig en bestond uit kartonnen bomen, een grote mat die soms opgerold werd, een kartonnen kasteel en 2 stapels kartonnen dozen. 

Hoewel het decor eenvoudig was, leunde het goed aan bij de scènes. De acteurs veranderden zelf het decor, maar ook dat was zeker niet storend. Tijdens het veranderen werd muziek gespeeld die aansloot bij de vorige scène en dansten de acteurs. Hierdoor stoorde dit niet. 

De kostuums van de acteurs waren ook zeer eenvoudig. Ze hadden 'gewone', dagelijkse kledij aan. Duifman veranderde soms in de vader van Twist door een kleine kledij wissel. In plaats van een blauwe mantel deed hij een leren jas aan wat hem meteen een ander persoon maakte. 

Ik vond het toneel zeker goed, maar stoorde mij de hele tijd aan de leeftijdsbeperking. Ik vond echt niet dat dit toneel voor 4-jarige kinderen was bestemd. 

Het verhaal sprak mij aan maar af en toe vond ik het een beetje moeilijk voor kinderen. Dit heeft de hele voorstelling door mijn hoofd gespookt, de acteurs zijn er dus niet volledig in geslaagd mij mee te slepen. Dit komt misschien ook omdat ik te kritisch heb gekeken. 

Hoewel ik niet helemaal opgeslorpt ben in de voorstelling, heb ik wel genoten. Toneel is heel anders dan televisie en ik heb bewondering voor de acteurs. Ikzelf zou me nooit zo kunnen laten gaan en daar heb ik respect voor, ook al is het hun beroep! Kinderen zouden meer naar het theater moeten gaan om ook zo'n dingen te leren. 

Een beetje dieper... !

Voorbije dinsdag kwam Kris De Ruysscher het KaHo bezoeken. Hij zou ons een beetje meer vertellen over de leerlijn muzische opvoeding en het evalueren van muzische opvoeding. 

Zijn 'intrede' in de klas trok meteen de aandacht van de studenten. Een reclame over studenten waarbij als 'stunt' geschilderde handen en armen worden gebruikt, dat is iets dat tot de verbeelding spreekt. Bovendien sloot dit, onbewust, aan bij de vorige muzosessie. 


Gedurende de voormiddag vertelde hij veel over de manier waarop muzische vorming gegeven moet worden. Het was jammer dat hier zoveel tijd naartoe ging, aangezien onze docente dit allemaal al zeer goed had uitgelegd de voorbije twee jaar. 
Op de duur werd de voorstelling dan ook een beetje saai. 


De muzische leerlijn die de spreker introduceerde was dan weer wel een aandachttrekker. De muzische leerlijn zou ervoor zorgen dat alle leerplandoelen samen in 1 bundel staan. Dit zou het werken met de leerplannen natuurlijk vergemakkelijken. De uitleg die de spreker ons gaf en de papieren die we kregen zullen dan ook nog vaak door onze handen gaan. 


Na de middagpauze gingen we verder met een sessie rond evalueren. Ook hierover hebben we reeds veel informatie gehad gedurende de volledige opleiding. Toch was deze sessie behoorlijk interessant. 
Meneer De Ruysscher gaf ons een aantal ideeën en vooral aandachtspunten mee. Zonder ons iets op te leggen, vormde hij onze gedachten toch een beetje om.

Het besluit dat ik uit deze muzodag kan trekken, is dat we gedurende de opleiding een grote en ruime vorming gekregen hebben. Ik heb de indruk dat die vorming door de modules extra verdiept wordt. 
Alle prikkels die we de voorbije 3 jaar kregen, worden nu versterkt om ze hopelijk sterk genoeg te laten zijn zodat we ze volgend jaar kunnen toepassen. 


Voorlopig is dat bij mij zeker het geval! Ik ben ervan overtuigd dat wat tijdens de opleiding en deze sessies verteld werd aandachtspunten en streefdoelen zijn voor leraars en leraressen. Toch komt die overtuiging niet zozeer door de sessies, wel omdat ik uit de vorige jaren veel inspiratie heb opgedaan en me gedurendee de opleiding reeds een beeld heb gevormd van muzo in het lager onderwijs. Dit sluit aan bij wat tijdens de opleiding verteld en aangeprezen werd/wordt.
Soms heb ik echter het gevoel dat men op de duur het tegenovergestelde zal bereiken. Te lang stil staan bij een bepaald onderwerp doet jammer genoeg net afkeer krijgen... 
Hopelijk komt het niet zo ver! 

Lichaamskunst

Na een sessie over schmink en bodypainting was ik meteen heel enthousiast! Aan de slag gaan met schmink en zorgen dat geen enkel plekje nog de 'normale' kleur heeft, fantastisch!
Wanneer je zo'n project toepast in de klas, moeten alle kinderen volgens mij heel erg aangesproken worden...!

Wie wil eens niet veranderen in een of ander speciaal wezen?

Op internet vond ik volgende foto's:

Lijkt me zeker eens de moeite waard!
Jullie ook?

Een heerlijke mengeling van...

Ingrediënten:

Een thema: dinosaurussen.

Materiaal: schmink, karton, kleren, een powerpoint, ...

Een groepje: Jolien, Ingeborg, Maya en ik.

Twee startsessies: digitale decorbouw en basistechnieken schmink. 

Veel creativiteit. 

En nog meer inspiratie. 

Recept:
Meng een aantal studenten, die samen hetzelfde thema kregen, in een groepje. Geef deze studenten 2 startsessies: één i.v.m. digitale decorbouw waar ze leren hoe ze een indrukwekkend, eenvoudig maar knap decor in elkaar kunnen steken via de computer, meer bepaald het programma 'powerpoint' en  één i.v.m. basistechnieken schminken waar de studenten kennismaking met een aantal zeer leuke projecten die toepasbaar zijn in de lagere school en waar ze enkele belangrijke principes i.v.m. schminken leren. 


Laat de studenten nadien zelfstandig aan het werk gaan om zelf een verhaal op te bouwen waarin het geleerde aan bod komt. Vertrouw op hun creativiteit en inspiratie. 
Geef hen voldoende materiaal ter beschikking en laat hen voor de rest volledig opgaan in de opdracht. 
Nadien zet je je lekker neer en geniet je van een heerlijk spektakel! 
_____________________________________________________________

Het samenwerken verliep vlot en het opgelegde thema was leuk en vernieuwend om rond te werken. 
Het thema zorgde ervoor dat we van bij het begin in een richting werden gestuurd. De opdracht kon dus veel sneller uitgewerkt worden. 

De begeleiding gedurende de dag was een beetje minder. Dit kwam waarschijnlijk wel doordat de opdracht redelijk eenvoudig was. Door de startsessies werd voldoende info meegegeven waarmee we verder konden. Ik heb de begeleiding dan ook niet gemist.

Het leuke aan de opdracht was dat de taken verdeeld konden worden op een manier waar iedereen zich goed bij voelde. Dit zorgde ervoor dat de opdracht meerdere mensen aansprak en boeide. 

Ikzelf hou niet zo van 'toneel' spelen en in de kijker staan. Daarom werd beslist dat ik de verteller zou zijn waardoor ik minder op de voorgrond zou komen en toch ook een belangrijke rol zou hebben tijdens de opvoering. 

Mijn grenzen heb ik uiteraard niet echt verlegd. Maar ik heb wel genoten van de voorstelling, en dat lijkt mij nog steeds het belangrijkste! 

Ook de andere voorstellingen waren zeer interessant en mooi opgevoerd. Het was leuk dat de thema's een aantal keer terugkwamen. Zo kon je vergelijken en zien welke associaties er allemaal gemaakt werden. 

Kortom, de namiddag was een voorbeeld van een zeer leuke, eenvoudige muzische opdracht die zeker en vast haalbaar is met leerlingen van het lager onderwijs en waar zeker ook tijd voor gemaakt kan worden, aangezien de opdracht op zich niet héél veel tijd in beslag neemt.